hüzünlü bir aşkın öyküsü

Genç kiz feci bir hastaligin penceçsinde kivraniyordu. Yarali kalbi artik
bu
dünyaya daha fazla dayanamamaya baslamisti. Çok zengin olan ailesim tüm
gazetelere, kalp nakli için ilan vermislerdi... Canini feda edecek birini
ariyorlardi... Genç kiz ise hergün hastahane odasinda biraz daha
solmaktaydi.
Yine yalnizdi odasinda, gözü yasli, boynu bükük ölümü bekliyordu...
Gözlerini
kapadi, bu küçük odada gözyasi dökmekten bikmisti... Yinede engel olamadi
pinar gibi çaglayan gözyaslarina. Sevdigi geldi aklina, fakir ama onu
seven
sevgilisi... Hergün ayni seyleri düsünüyor, anilari bir film seridi gibi
gözünün önünden geçiyordu... " Param yok ama sana verebilecegim sevgi dolu
bir
kalbim var" demisti delikanli... Genç kizda zaten baska birsey
istemiyordu...Sevgiye muhtaç biri, sevdiginin sevgisinden baska ne
isteyebilirdiki... Ama olmamisti iste, dünyalar kadar olan sevgilerinin
arasina, o lanet olasica para girmeyi bilmis, onlari ayirmisti... Iste
paranin
geçmedigi zamanlara gelmislerdi.. Ne önemi vardi artik ? Su son
günlerinde,
sevdigi yaninda olsa yeterdi...Ayriliklarindan bu yana 5 bitmeyen, çile
dolu
yil geçmisti...Her günü zehir, her günü hüsran...Ama genç kiz hep
sevgisini
> yüreginde tasimis, kalbini kimseyle paylasmamisti. Sevdigini düsündü iste
o
an.. Acaba o neler yapmisti bu kadar sene boyunca.. Kimbilir kiminle
evlenmis,
çoluk çocuga karismisti... Gözlerinden bir damla yas daha damladi kurumus,
bitmis ellerine. Ellerine bakti, bir zamanlar ellerinin, elerini tuttugunu
hayal edip, her gün saatlerce ellerini seyrederdi... En çokta saçlarinin
dökülmesine üzülüyordu. Çünkü sevdigi öpmüs, koklamisti onlari. Her bir
tanesi
koptugunda, kalbine bir ok daha saplaniyordu. Kalbi yine sizlamaya
baslamisti.. Belki sevdigi yaninda olsa, kalbi bu kadar yorulup, veda
etmezdi
yasama... Zaten artik ölüm umrunda degildi genç kizin. Sevdiginden ayri
yasamanin ölümden ne farki vardi ki.. Tekrar o geldi aklina... Keske keske
yanimda olsa dedi. Son bir kez elini tutsa yeterdi. Gözlerini son bir kez
öpse, rahatça ebediyen gözlerini kapatabilirdi artik... Gözleri pinar gibi
çaglamaya basladi. Sevdigini son bir kez göremeden ölmek istemiyordu..
Ufakta
olsa ondan bi hatirasini almadan bu dünyadan göçmek istemiyordu... Oysa
sevdigi, kimbilir kiminle beraberdi...Kendi sevgi dolu kalbinin kimseyle
paylasmayi düsünmemisti bile, ama acaba o paylasmis miydi ? Onun sevgisini
silmis atmis miydi acaba kalbinden ? Içi birden nefretle doldu. Üstüne
büyük
bir agirlik çöktü. Onu düsündükçe her dakikasinin zehir olmasi artik çok
daha
agir geliyordu genç kiza... Ölmek istedi, artik yasamak istemiyordu bu
dünyada.. Ama sevdiginden bi hatira almadan ölmeyecegine and içmisti.
Tekrar
gözlerini açti. Kimbilir belkide sevdigi onu unutmustu.. Bu düsünceler
içinde
derinlige daldi... Birden babasi girdi odaya, kizina kalp nakli için bir
gönüllü bulduklarini müjdeleyecekti. Fakat genç kiz çoktan uykuya
dalmisti..
Bir melegi andiran masum yüzü, sevdiginin özleminden sirilsiklamdi... O
gece
biri gözlerini dünyaya kapadi, genç kiz ameliyata alindi. Tekleyen ve
görevini
yerine getirmeyen kalbi degistirilmisti. 1 hafta sonra tekrar gözlerini
açti
dünyaya genç kiz. Ama dünya daha farkli geldi ona. Sanki birseyler
eksikti...
Aradan aylar geçmis genç kiz artik iyice iyilesmisti. Ama içindeki
buruklugu
bir türlü atamiyordu. Sevdigi aklina gelince kalbi eskisinden daha çok
sizliyordu.. Bir kere, bir kere görebilsem diye mirildandi... Kalbi yine
sizlamaya baslamisti. Yeni kalbi onu iyilestirmisti ama nedense her gece
aniden hizlaniyor, onu uykusundan uyandiriyor ve sanki yerinden çikacakmis
gibi atmaya basliyordu... Genç kiz bir anlam veremedigi bu durumu doktora
anlamis, ama ameliyat kolay degil, bir aydan geçer demisti doktor. Aylar
geçmisti ama hala ayniydi durum. Çiçeklerinin yanina gitti. Hergün onlarla
saatlerce dertlesiyor, zaman zaman agliyordu onlarla.. En çokta kan
kirmizisi
gülünü seviyordu. Çünkü kirmizi gülün onun için yeri apayri idi. Oda genç
kizla beraber gülüyor, onunla beraber agliyordu. Onu sevdigi gibi
görüyordu
genç kiz. Ve gülünü sevdigini ilk gördügünde ona hediye edecegine dair
yemin
etmisti. Baska türlü paylasamazdi gülünü kimseyle... Kapi çaldi aniden.
Kapiyi
açti ama kimse yoktu. Gözü yerdeki beyaz zarfa ilisti. Yavasça egilip
zarfi
yerden aldi. Birden kalbi deli gibi atmaya basladi. Ne oldugunu
anlayamiyordu.
Zarfin üzerinde ne bir isim, ne bir adres vardi. Zarfi açti, içinden beyaz
bir
kagida yazilmis bir mektup çikti. Kalbi daha hizli atmaya basladi. Onun
kokusu
vardi kagitta. Evet, onun kokusu vardi. Yilar yili özlemini çektigi,
yaninda
olabilmek için canini bile verebilecegi sevdiginin kokusu vardi mektupta..
Basi dönmeye basladi. Koltuguna geçip oturdu yavasça...Kagidi açti. Ve
elleri
titreyerek okumaya basladi." Sevgilim, senden ayrildiktan sonra, bir kalbe
2
sevginin sigmayacagini bildigimden dolayi, ne bir kimseyi sevebildim, nede
kimseye bakabildim... Her günüm digerinden daha zor geçti, çünkü her gün
özlemin dahada artiyordu.. Sana kitaplari dolduracak kadar siirler yazdim.
Her
biri digerinden dahada hüzünlüydü. Yazdim, okudum, agladim... Hergün
yazdim,
her gün okudum, senelerce agladim... Her gece seni düsündüm sabahlara
kadar,
her gece senin yaninda olmayi istedim. Ve her gece sensizlige lanet ettim,
uykulari haram ettim kendime, sensiz olmanin acisini gözlerimden
çikardim...
Ve bir gün herseyi degistirecek bir firsat çikti önüme. Bunu firsati
degerlendirmeyip, kendime haksizlik edemezdim... Ve degerlendirdim...
Senden
çok uzaklara gittim, belki seni unuturum diye..Ama tam tersi oldu. Seni
daha
çok özlüyorum artik... Senden çok uzaklardayim belki, ama yinede seni
görmek
için uzaklardan gelebiliyorum. Hemde her gece... Seni seviyor, seyrediyor
ve
egilip sen uyurken yanagina bir öpücük konduruyorum.. Bazen gözlerini açip
bakiyorsun, geldigimi bildigimi saniyorum ama yine o tatli uykuna geri
dönüyorsun. Yarin birbirimizi sevmemizin 6. senesi... Hep ben geldim
simdiye
kadar senin yanina, yarinda sen gel olur mu sevgilim.. Ha, unutmadan, sana
hep
sözünü ettigim, kalbime iyi bak olur mu ? Çünkü gözyaslarimla, adini
yazdim
ona...Seni senden bile çok seven bir sevgi var kalbinin içinde... Unutma,
kirmizi gülüde unutma olur mu ??... Seni Seviyorum, Yanima Gelinceye
Kadarda
Sevecegim... Sevgilin...