Gitme…
Sesi yankılandı evin her köşesinde .
- Kendine iyi bak…
Kalbine aktı gözyaşları…
Nasıl derdi uğruna ateşlere girdiği sevdiği
Bu aşk burada sonlanmalı…
- Gitme dedi tekrar çaresiz son nefesle.
Başını kaldırdı ve baktı
Dayanamaz bizi bitirmeye, yapamaz gözleriyle
-Nasılsa bitecek bir gün…
Yarın değilse sonraki gün…
Yokuşa sürme her şeyi… Kandırma kendini
Senden dileğim hakkını helal et bana
Mutlu ol, gül…
Ve ne olur sözünü unutma!
Ben tutamadım.
Ben gidiyorum.
Sen ayakta dur. Yenilme. Bunu bize yapma…
Gitmişti genç.
Daha fazla uzatmadan bu faslı…
Kız bakakaldı ardından. Hiçbir şey diyemeden, çaresiz…
Ne yapsa olmaz…Kal dese kalmaz…
Kapatmıştı bir kez kapıyı. Hızlı ve kararlı…
…
Günler geçti sonra… Haftalar, aylar…
Kız ağladı; yalnızlığının boş karanlığında.
Kahroldu elvedaların arasında
Yemin etti vazgeçmemeye..
Ve bugün;
Taşıyan eller üzerinden tabutu gidiyor sevdiğinin
Kız konuşamıyor…
Kız bakamıyor…
Kız ağlayamıyor…
Elinde bir mektup:
“BEN SÖZÜMÜ TUTAMADIM
AFFET…
BİZİM İÇİN YAŞAYACAKTIM.
KARŞI KOYAMADIM HASTALIĞA
SEN UNUTMA SÖZÜNÜ
BENİM YERİME DE YAŞA “yazıyor…
Ptsi Ocak 26, 2009 10:24 pm
